- ταχυδρομείο
- Δημόσια υπηρεσία, η οποία μεταφέρει και παραδίδει επιστολές, δέματα, χρήματα, εκεί που προορίζονται μετά την καταβολή ορισμένου τέλους. Τα πρώτα ελληνικά τ. ιδρύθηκαν το 1828 με εντολή του I. Καποδίστρια.
Η επινόηση και συστηματοποίηση της ταχυδρομικής συγκοινωνίας υπήρξε έργο του Κύρου, γύρω στο 500 π.Χ. Ο Κύρος εγκατέστησε σταθμούς (άγγαρα) στους μεγάλους δρόμους, όπου ήταν παρατεταγμένοι άνδρες (άγγαροι ή οστάνδαι) και άλογα, και αυτοί διαβίβαζαν τις διαταγές του στα διάφορα μέρη της επικράτειάς του. Στην αρχαία Ελλάδα δεν λειτούργησε τέτοιο ταχυδρομικό σύστημα. Η χώρα ήταν διαιρεμένη σε πολυάριθμες αυτοτελείς και ανεξάρτητες πολιτείες, οπότε δεν χρειαζόταν η δημιουργία τέτοιων συγκοινωνιών. Καθεμιά όμως από αυτές τις πολιτείες είχε χωριστούς ειδικούς αγγελιαφόρους για τις εσωτερικές σχέσεις της πολιτείας και λίγους για τις εξωτερικές. Αυτοί ονομάζονταν άγγελοι και δρομοκήρυκες και η διάρκεια της πορείας τους δεν ξεπερνούσε τη μια μέρα, γι’ αυτό και λέγονταν ημεροδρόμοι. Η μεγάλη αντίθετα ανάπτυξη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έκανε επιτακτική την ανάγκη μιας οργανωμένης ταχυδρομικής συγκοινωνίας. Στον Αύγουστο (30 π.Χ.) αποδίδεται η οργάνωση μιας ταχυδρομικής υπηρεσίας (corsus publicus), με σταθμούς που ανάμεσά τους κινούνταν νεαροί πεζοδρόμοι. Αργότερα όμως ο αυτοκράτορας θέλησε να επιταχύνει τη μετάβαση των μηνυμάτων και εφοδίασε τους σταθμούς με άλογα και αμάξια για τη μεταφορά των ταχυδρόμων. Οι διάδοχοι του Αυγούστου φρόντισαν να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο την υπηρεσία αυτή, και έτσι ο Πλίνιος αναφέρει ταχυδρόμους που έκαναν σε μία μέρα 36 λεύγες. Μετά την πτώση της Ρώμης, εξαφανίστηκε η ταχυδρομική υπηρεσία.
Η ιστορία του νεότερου τ. αρχίζει από τα τέλη του 12ου αι., όταν το πανεπιστήμιο του Παρισιού, πήρε το προνόμιο να χρησιμοποιεί ταχυδρόμους (messagers) για να επικοινωνεί με τις οικογένειες των φοιτητών, που ήθελαν να στείλουν στους φοιτητές ταχυδρομικά δέματα. Στη Γερμανία, το πρώτο τ. ίδρυσε ο εμπορικός οίκος Χάουζεμπουντ (Hausebund) τον 13o αι. Πρώτη η Γαλλία, το 1461 ίδρυσε κρατικά τ. και το παράδειγμά της μιμήθηκαν και άλλα κράτη. Παράλληλα ιδρύθηκαν στην Ευρώπη και ιδιωτικά τ. Το πρώτο καλά οργανωμένο τ. ήταν της Γαλλίας (1627).
Aίθουσα ταχυδρομείου για την διεκπεραίωση της επίδοσης των επιστολών.
Eπιλογή και διαχωρισμός επιστολών κατά τομείς για τη διευκόλυνση της επίδοσής τους.
* * *το, Ν1. δημόσια υπηρεσία η οποία, έναντι ορισμένου τέλους, εκτελεί τη μεταφορά και την παράδοση στον προορισμό τους επιστολών, δεμάτων ή χρημάτων2. το οίκημα στο οποίο στεγάζεται η παραπάνω υπηρεσία3. το μεταφορικό μέσο με το οποίο γίνεται η μεταφορά τών επιστολών, τών δεμάτων ή τών χρημάτων από την παραπάνω υπηρεσία («εναέριο ταχυδρομείο»)4. το σύνολο τών αντικειμένων που μεταφέρονται από την παραπάνω υπηρεσία («δεν μού έφεραν σήμερα το ταχυδρομείο»).[ΕΤΥΜΟΛ. < ταχυδρόμος + επίθημα -είο(ν), πρβλ. τυπογραφ-είο(ν). Η λ., στον λόγιο τ. ταχυδρομεῖον, μαρτυρείται από το 1833 στους Ελληνικούς Κώδικες].
Dictionary of Greek. 2013.